۷ سازه برتر معماری مغول که باید بشناسید.
معماری مغول در شبه قاره هند از قرن شانزدهم تا اوایل قرن هجدهم میلادی زمانی که امپراتوری مغول در اوج خود بود، شکوفا شد. این سبک معماری که ترکیبی منحصر به فرد از سبک های معماری اسلامی، هندی و ایرانی است در سال های ۱۶۲۸ تا ۱۶۵۸ میلادی که بنای دیدنی تاج محل و برخی دیگر از آثار برجسته دیگر ساخته شد، به دوران طلایی خود رسید. در ادامه به معرفی هفت شاهکار معماری در این دوره خواهیم پرداخت.
مقبره همایون
مقبره همایون مغول، که به طور رسمی به نام مقبره‌ی گورِکانِی نیز شناخته می‌شود، یکی از برجسته‌ترین و باشکوه‌ترین آثار معماری ایرانی است. این مقبره در شهرستان تخت سلیمان در استان خوزستان قرار دارد و از معدود مکان‌هایی است که به دوران صفویه برمی‌گردد. این مقبره در واقع مزار و محل دفن همایون مغول، پسر گنجه خان بوده است. طراحی و ساخت این مقبره به دست معماران بزرگ دوران صفویه، شامل احمد معصومی، علی‌اکبر اصفهانی و احمد النجار، انجام شده است. معماری مقبره همایون مغول با ترکیبی از سنت هندی، ترکی، و ایرانی طراحی شده است و برخی تصاویر روی دیوارهای داخلی آن نیز از این ترکیب بدست آمده‌اند. دیوارهای داخلی مقبره با سرامیک‌های زیبا و طلایی فرش‌هایی بافته شده‌اند و پر از شعر و نثر و نقوش قدیمی هستند. مقبره همایون مغول یکی از جاذبه‌های تاریخی و گردشگری ایران است که هر ساله گردشگران بسیاری را به سوی خود جذب می‌کند.
تاج محل
نگین معماری مغول و یکی از مشهورترین بنا های جهان توسط شاه مغول بین سالهای ۱۶۳۲ تا ۱۶۵۳ به عنوان مقبره ای برای همسرش در محلی ممتاز ساخته شد. بنای سنگ مرمر سفید که نشان دهنده عشق امپراتور به همسرش می باشد در سال ۱۹۸۳ در فهرست میراث جهانی یونسکو به رسمیت شناخته شد. بعد ها پادشاه خود نیز در کنار همسرش به خاک سپرده شد. زیبایی های خیره کننده این مکان موجب شد تا در مدتی اندک شهرتی جهانی یافته و طرفداران فراوانی به خود اختصاص دهد. این شاهکار معماری مغول هر ساله میلیون ها گردشگر را در سراسر جهان به خود جذب می کند.
قلعه لاهور
قلعه لاهور یکی دیگر از زیبا ترین و معروف ترین آثار معماری مغولان می باشد که توسط یکی از امپراتور های مغول به نام اکبر در دهه ۱۵۶۰ میلادی در محل ارگ قبلی که توسط چندین حاکم مغول ساخته، بازسازی و تخریب شده بود، ساخته شد. قلعه اکبر توسط جانشینان وی و بعد ها توسط فرمانروایان بریتانیایی اصلاح شد. اما در سال ۱۹۸۱ میلادی یونسکو این سازه را در فهرست میراث جهانی به عنوان یکی از بهترین نمونه های معماری مغول ثبت کرد. قلعه لاهور در شهر لاهور، مرکز استان پنجاب پاکستان واقع شده است و میلیون ها بازدید کننده را به خود جذب می نماید.
قلعه سرخ
قلعه سرخ محل اقامت اصلی فرمانروایان مغول از سال ۱۶۴۷ میلادی بود. این قلعه توسط شاه جهان ساخته شد که تصمیم گرفت پایتخت امپراتوری خود را از آگرا به دهلی منتقل کند. در سال ۲۰۰۷ میلادی یونسکو این سازه را به عنوان میراث جهانی به دلیل شکوه معماری خود تعیین کرد. باغ های شالیمار در کمتر از ۵ مایلی قلعه زیبای لاهور شاهکار دیگری از معماری مغول است. قرار گیری این دو شاهکار معماری مغول در کنار یکدیگر موجب شد تا هر دو این سازه ها شهرت بیشتری پیدا کرده و میهمان گردشگرانی فراوانی در سراسر جهان شوند.
باغ های شالیمار
باغ‌های شالیمار مغول (Shalimar Gardens) یکی از برجسته‌ترین باغ‌های تاریخی جهان هستند که در شهر لاہور، پاکستان واقع شده‌اند. این باغ‌ها در دوران حکومت مغول در هند، به دستور پادشاه شاه جهان ساخته شده و بعدها توسط امپراتور آخرین حکومت مغول، بادشاه زین العابدین سازی، گسترش داده شده‌اند. باغ‌های شالیمار، در واقع مجموعه‌ای از باغ‌های بزرگ با طراحی هندی-اسلامی می‌باشند. این باغ‌ها دارای سه بخش اصلی هستند که عبارتند از: باغ عمومی، باغ بخش خصوصی خاندان ملکی و باغ بخش خصوصی برای شاهبزادگان. باغ عمومی این مجموعه، بزرگترین و زیباترین بخش آن است و دارای ۱۵ تا ۲۰ تراس، فواره‌های آب، چشمه‌های زیبا، درختان قدیمی و نمای زیبایی است. باغ بخش خصوصی خاندان ملکی، شامل باغ‌های کوچکتر و باغ بخش خصوصی برای شاهبزادگان نیز شامل بناهای معماری زیبا است. باغ‌های شالیمار مغول، به دلیل زیبایی، تنوع و تاریخی بودن، از جاذبه‌های گردشگری مهم لاہور و پاکستان محسوب می‌شوند و هر سال گردشگران بسیاری را به خود جذب می‌کنند.
مسجد جامع
مسجد جامع، که به عنوان یکی از بهترین نمونه های سبک معماری منحصر به فرد مغول شناخته می شود یکی دیگر از آثار متعددی است که توسط شاه جهان ساخته شد. این مسجد دیدنی در سال ۱۶۵۶ میلادی تکمیل شد و هنوز هم به عنوان بزرگترین مسجد هند شناخته می شود. مسجد جامع با تسلط بر خط افق دهلی قدیم با چهار برج، سه گنبد بزرگ و دو مناره به ارتفاع ۱۳۱ فوت، می تواند پذیرای ۲۵۰۰۰ نفر باشد. بازدید از این سازه برای تمامی کسانی که به هند سفر می کنند می تواند تجربه ای جدید را رقم زند.
با توجه به این سازه آثار معماری ایرانی، هندی و اسلامی را مشاهده خواهید کرد.
مسجد پادشاهی
مسجد بادشاهی (Shah Mosque) یکی از برجسته‌ترین آثار هنری و معماری دوره صفویه در اصفهان، ایران است. این مسجد در سال ۱۰۳۶ هجری شمسی (معادل ۱۶۲۷ میلادی) به دستور شاه عباس اول ساخته شد و طراحی و ساخت آن به عهده معماران برجسته ایرانی بود. مسجد بادشاهی به عنوان یکی از نمادهای فرهنگی و هنری ایران، دارای طراحی و معماری فریبنده‌ای است. برجستگی و زیبایی ساختمان، دکوراسیون‌های داخلی و خارجی آن، نمای پویا و زیبایی که با شکل‌گیری بافتی از فضاهای مختلف و سایه‌های آفتابی بر جلوه می‌یابد، بخشی از ویژگی‌های منحصربه‌فرد این مسجد هستند. طراحی داخلی مسجد بادشاهی نیز به شکل خاصی انجام شده است. نورافشانی خاص، تزئینات نقش‌بافی شیشه‌ای، فرش‌های دست‌بافت و آثار هنری معماری که در نمای داخلی مسجد قرار دارند، به عنوان یکی از ویژگی‌های مهم و جذاب این مسجد به شمار می‌آیند. مسجد بادشاهی در حال حاضر به عنوان یکی از مهمترین مراکز توریستی و فرهنگی ایران شناخته می‌شود و هر ساله گردشگران زیادی از سراسر جهان به این مسجد بازدید می‌کنند.
