پیتر آیزنمن، خالق بزرگ آثار معماری دیکانستراکشن

اگر معماری دیکانستراکشن( ساختارشکن) را دنبال می‌کنید حتما می‌دانید که یکی از تاثیرگذارترین معماران در تاریخ این نوع طراحی، کسی نیست به جز پیتر آیزنمن. این معمار آمریکایی متولد 1932، کارشناسی معماری خود را از دانشگاه کرنل گرفت، سپس ارشد را در دانشگاه کلمبیا گذراند و پس از آن، موفق به کسب درجه دکترای معماری از دانشگاه کمبریج شد.

پس از آنکه آیزنمن از دانشگاه کمبریج فارغ‌التحصیل شد، عمده فعالیت‌هایش در زمینه‌های تئوری معماری بود. در واقع، فعالیت او به عنوان یک تئوریسین و منتقد در این حوزه در آمریکا ادامه یافت تا در سال 1969 یعنی در 37 سالگی، نمونه طرح‌هایی که از قبل داشت را به اجرا گذاشت. از ده طرحی که ارائه داد، 4 طرح اجرایی شدند و در مدت زمان کوتاهی به چنان موفقیتی دست یافتند که نام آیزنمن، تقریبا در تمام نقاط جهان شناخته شد. این مسئله برای او موفقیت‌های بسیاری در پی داشت، از جمله آشنایی او با 4 تن از معماران بزرگ که بعدها در کنار آن‌ها، لقب 5 معمار بزرگ نیویورک را کسب کرد.

پیتر آیزنمن کسی نیست جر بنیان‌گذار سبک دیکانستراکشن در معماری! و بسیاری از آثار فاخر این سبک متعلق به او هستند. با اینحال، او در ابتدا با نظریه‌های معماری مدرن شروع به فعالیت کرده بود و صاحب سبک شدن او به طور کلی وابسته به آشنایی او با اندیشه‌های ژاک دریدا است. پیتر آیزنمن با القابی مثل آوانگارد، فرم‌گرا و یا انحرافی در میان جامعه هنر و معماری شناخته شده‌است.

اگر بخواهیم در رابطه با دیکانستراکتیویسم صحبت کنیم، به صورت مختصر می‌توان گفت که این گرایش، سعی دارد تا دریچه‌ای تازه به روی دنیا بگشاید و نظم و اندیشه تحمیل شده به جهان را تغییر دهد. به عقیده آن‌ها معناهای قالب شده به افراد توسط ساختارهای نظام‌یافته، باعث می‌شود که سایر تفاسیر آن حیطه سرکوب شوند و تنوع افکار و عقاید از بین برود.

در ادامه به معرفی آثاری از آیزنمن خواهیم پرداخت.

آشنایی با آثار پیتر آیزنمن

این آثار، از طراحی‌های پیتر آیزنمن هستند:

مرکز گردهمایی کلمبوس، کلیسای سال 2000، مجموعه راینهارت، باغ ردپای گم‌شده، هتل المپیک بانیولس، خانه دوم، خانه گواردیولا در اسپانیا، مرکز هنرهای بصری وکسنر، سالن کنسرت بروژ

معماری مرکز هنرهای بصری وکسنر

یکی از بارزترین و شناخته شده‌ترین آثار معماری در سبک دیکانستراکشن، مرکز هنرهای بصری وکسنر در کلمبوس آمریکا است. در سال 1982، مسابقه‌ای برای این ساختمان برگزار شد و طرح پیتر آیزنمن در کمال تفاوت فاحش از سایر طرح‌ها در میان شرکت‌کنندگانی بسیار ماهر، برگزیده شد. سایت این اثر در سمت شرق دانشگاه اهایو در قسمت ورودی اصلی واقع است.

عملکرد این بنا، نمایش آثار هنرمندان است. این ساختمان، سرآغاز معماری دیکانستراکشن بود. نکته بسیار جذاب در رابطه با این طرح آیزنمن این است زمانی که او فضای بین دو ساختمان را شکافت، به بقایای پی‌های یک بنای قدیمی رسید که در واقع متعلق به دانشکده نظامی بود که تخریب شده‌بود. با اینحال، پی‌های این ساختمان هنوز در زیر این سایت قرار داشت و آیزنمن از این موضوع به عنوان یک فرصت در طراحی خود استفاده کرد.

این ساختمان دیگر در خاطر کسی نبود، ولی آیزنمن با حفظ آن به عنوان بخشی از سایت، آن را به طرح افزود و در ساخت و ساز خود مورد استفاده قرار داد. این ساختار در قسمت سر در این مجموعه بازسازی شد.

مرکز گردهمایی کلمبوس پیتر آیزنمن

 این مرکز، بین مرکز شهر کلمبوس و شمال این شهر واقع است و سایت آن موقعیت ویژه‌ای دارد. در غرب این سایت، مهم‌ترین مسیر ارتباطی شهر قرار دارد و سه سمت دیگر، در برگیرنده خطوط ارتباطی بین‌شهری هستند و پل‌های چند طبقه را می‌توان در اطراف این سایت مشاهده کرد.

جالب‌ترین نکته در مورد این اثر معماری، ساختار دو گانه مقیاس آن است. در واقع، آیزنمن در طراحی این ساختمان، هم مقیاس شهری را در نظر گرفته‌است و هم مقیاس کلان و مردمی را. به این صورت که، اگر از برج‌های مرتفع شهر به این اثر نگاه کنید، از نظر مقیاس آن را هم‌تراز با ساختمان‌های غول‌آسای اطراف خواهید یافت و اگر از دید یک عابر پیاده آن را ببینید، مقیاس انسانی در آن رعایت شده و در حد ساختمان‌های کوچکتر این سایت است. و این نشان‌دهنده هنر معمار و اهمیت دادن به ساخت و ساز شهری و مخاطبان است.

خانه شماره 6، اثری معروف از پیتر آیزنمن

در راستای معرفی آثار معماری آیزنمن، به خانه شماره 6 می‌رسیم. این خانه در سال‌های 1972 تا 1975 برای خانم و آقای فرانک طراحی شد. تا قبل از طراحی این خانه و در واقع تا قبل از ساخت آن، پیتر آیزنمن بیشتر به عنوان یک تئوریسین در حوزه معماری فعال بود. خانه شماره 6 در ایالت کنیتکت و در شهر کورنوال واقع است. این خانه در زمینی مسطح قرار گرفته است و از دور بسیار شبیه به یک مجسمه عظیم است! در این خانه 4 بخش مجزا وجود دارد، این 4 بخش در عین متفاوت بودن، همگی بخشی از یک ساختار واحد هستند و در کنار هم یک شبکه را تشکیل می‌دهند و این یکی از وجوه بسیار جذاب خانه فرانک است.

خانه شماره 2، اثری از پیتر آیزنمن

خانه شماره 2 یا همان Falk House، اثری دیگر از پیتر آیزنمن است که در سال 1970 در شهر هاردویک ورمونت ساخته شد. او 10 خانه آزمایشی داشت که از بین این طرح‌ها، 4 عدد اجرا شدند و خانه شماره 2، یکی از آن‌هاست. این اثر، تحت تاثیر کارهای نوام چامسکی است. ولی بسیاری از منتقدان این اثر را چندان ایده‌آل نمی‌دانند و بعدها نیز تغییراتی در آن انجام شد. برای مثال، سقف مسطح این بنا، اصلا مناسب زمستان‌های سرد این منطقه نبود و در نهایت منجر به اصلاح این بخش از ساختمان شد.

معماری کلیسای 2000 پیتر آیزنمن

کلیسای 2000 پیتر آیزنمن، بیشتر به تعبیر و تعریف خود او از یک محل عبادی نزدیک است. در واقع، آیزنمن یهودی است و این نگرش او، در طراحی این کلیسا تاثیر زیادی داشته‌است. به صورتی که به سختی می‌توان آن را به محل عبادت مسیحیان تطبیق داد. با اینحال، آیزنمن یک معمار ساختارشکن است و در این طرح نیز ساختارهای موجود را تا حدی شکسته است. از طرفی، تطبیق دادن این حجم با مناسک کلی کلیسا تا حدی سخت است. در هر حال، نمی‌توان این اثر را یک اثر ناموفق دانست و بیش از هرچیز، می‌توان آن را با نگاه ساختارشکنانه آیزنمن به معماری تطبیق داد.

باغ رد پای گمشده

و اما اینبار نوبت به معماری منظر و ساختار شکنی در این حیطه می‌رسد. پیتر آیزنمن در این طرح، سنت‌های ایتالیایی را در هم شکسته و باغی به نام ردپای گمشده طراحی می‌کند تا دیکانستراکتیویسم را در منظر نیز شاهد باشیم.

در باغ‌های ایتالیایی محور میانی، نشان‌دهنده تسلط انسان بر طبیعت است و این محور به شکل بارزی به هم ریخته‌است و به جای آب، در این محور عناصر دیگر می‌بینیم! عنصری مثل آهن!

سطح چمن به عقب کشیده شده‌است و این به نوعی تداعی‌گر این مفهوم است که بنیاد صنعتی انسانی با کنار رفتن طبیعت آشکار می‌شود! این موضوع تا حدی برای افراد سنت‌گرا نگران‌کننده است. به ویژه در زمینه طراحی باغ ایرانی.

مجموعه راینهارت و پیتر آیزنمن

آیزنمن، پس از سقوط دیوار برلین در 1991، طرح راینهارت را ارائه داد. سایت این پروژه، در شمال برلین واقع است، در منطقه‌ای که دو معبر برجسته تاریخی به هم می‌رسند. این محل در گذشته، محل سالن تئاتر اکسپرسیونیست مکس رینهارت بوده‌است. به همین منظور، آیزنمن برای در نظر گرفتن شخصیت این هنرمند، فرم منشور را انتخاب کرد! او در این ابداع خود، جهان را در نظر گرفته و شخصیت چند وجهی شهر را نیز در نظر دارد. در واقع این منشور، منعکس کننده این شخصیت است.

این طرح هرگز ساخته نشد ولی می‌توانست یک ساخت و ساز جذاب در معماری باشد. در این طرح با یک ساختمان 34 طبقه مواجه هستیم که روی مرکز خود تا خورده و ساختاری را ایجاد می‌کند که روی سطح سقف افقی است، روی سقف جدا و دگرگون شده و باز وصل می‌شود.

این فرم از سه عملکرد نوار موبیوس حاصل شده‌است. فرمی سه بعدی و هندسی که فقط با یک سطح ایجاد شده‌است! در بخش اول این اثر معماری، صفحاتی از سطوح مثلث می‌بینیم که با توسعه خود نما را ایجاد کرده‌اند.

در بخش دوم، نوار معکوس شده و پوسته مجددا با همان روش قبل، نما و سطح دوم را شکل می‌دهد.

وبلاگ دکتر بخشی

در این بخش از وبلاگ مشاورین املاک دکتر بخشی، معمار بزرگ سبک دیکانستراکشن، پیتر آیزنمن را از نظر گذرانده و معرفی کردیم. برای آشنایی با سایر سبک‌های معماری و آثار جذاب از دیگر سبک‌ها، می‌توانید به سایر مطالب وبلاگ ما مراجعه نموده و از مطالب مفید تاریخ معماری بهره‌مند شوید.

همچنین می‌توانید برای کسب اطلاعات در زمینه خرید و فروش ویلا در مازندران و یا برج ساحلی، از طریق راه‌های ارتباطی با مشاورین مجرب ما تماس بگیرید تا در این زمینه شما را راهنمایی کنیم. اگر هدف شما سرمایه‌گذاری و یا فروش املاک در مازندران است، قبل از هر اقدامی بهتر است با مشاورین املاک مجرب در ارتباط باشید. ما این امکان را برای شما فراهم کرده‌ایم که با مشاوره رایگان قبل از خرید، از مزایای سرمایه‌گذاری در ویلا در مازندران و یا برج ساحلی بهره‌مند شوید. با ما همراه باشید.