۷ سازه برتر معماری مغول که باید بشناسید.

معماری مغول در شبه قاره هند از قرن شانزدهم تا اوایل قرن هجدهم میلادی زمانی که امپراتوری مغول در اوج خود بود، شکوفا شد. این سبک معماری که ترکیبی منحصر به فرد از سبک‌ های معماری اسلامی، هندی و ایرانی است در سال های ۱۶۲۸ تا ۱۶۵۸ میلادی که بنای دیدنی تاج محل و برخی دیگر از آثار برجسته دیگر ساخته شد، به دوران طلایی خود رسید. در ادامه به معرفی هفت شاهکار معماری در این دوره خواهیم پرداخت.

مقبره همایون

آرامگاه همایون مقبره ای از امپراتور مغول همایون است که به گونه ای بسیار خلاقانه طراحی و ساخته شده است. گفته می شود آرامگاه همایون که توسط بیگا بیگوم در سال ۱۵۷۰ میلادی ساخته شد، اولین نمونه مقبره باغ مغول در شبه قاره هند و یکی از اولین نمونه های سبک معماری متمایز مغول است که با تاج محل به اوج خود می رسد. در سال ۱۹۹۳ میلادی، یونسکو این آرامگاه را به دلیل عظمت معماری و تأثیر آن بر معماری بعدی مغول به عنوان میراث جهانی اعلام کرد. آرامگاه همایون در دهلی نزدیک قلعه قدیمی (پورانا قیله) واقع شده است.
هر ساله بسیاری از گردشگران علاقه مند به سبک معماری مغول از سراسر جهان برای بازدید از این آرامگاه باشکوه داوطلب می شوند.

تاج محل

نگین معماری مغول و یکی از مشهورترین بنا های جهان توسط شاه مغول بین سالهای ۱۶۳۲ تا ۱۶۵۳ به عنوان مقبره ای برای همسرش در محلی ممتاز ساخته شد. بنای سنگ مرمر سفید که نشان دهنده  عشق امپراتور به همسرش می باشد در سال ۱۹۸۳ در فهرست میراث جهانی یونسکو به رسمیت شناخته شد. بعد ها پادشاه خود نیز در کنار همسرش به خاک سپرده شد. زیبایی های خیره کننده این مکان موجب شد تا در مدتی اندک شهرتی جهانی یافته و طرفداران فراوانی به خود اختصاص دهد. این شاهکار معماری مغول هر ساله میلیون ها گردشگر را در سراسر جهان به خود جذب می کند.

قلعه لاهور

قلعه لاهور یکی دیگر از زیبا ترین و معروف ترین آثار معماری مغولان می باشد که توسط یکی از امپراتور های مغول به نام اکبر در دهه ۱۵۶۰ میلادی در محل ارگ قبلی که توسط چندین حاکم مغول ساخته، بازسازی و تخریب شده بود، ساخته شد. قلعه اکبر توسط جانشینان وی و بعد ها توسط فرمانروایان بریتانیایی اصلاح شد. اما در سال ۱۹۸۱ میلادی یونسکو این سازه را در فهرست میراث جهانی به عنوان یکی از بهترین نمونه های معماری مغول ثبت کرد. قلعه لاهور در شهر لاهور، مرکز استان پنجاب پاکستان واقع شده است و میلیون ها بازدید کننده را به خود جذب می نماید.

قلعه سرخ

قلعه سرخ محل اقامت اصلی فرمانروایان مغول از سال ۱۶۴۷ میلادی بود. این قلعه توسط شاه جهان ساخته شد که تصمیم گرفت پایتخت امپراتوری خود را از آگرا به دهلی منتقل کند. در سال ۲۰۰۷ میلادی یونسکو این سازه را به عنوان میراث جهانی به دلیل شکوه معماری خود تعیین کرد. باغ های شالیمار در کمتر از ۵ مایلی قلعه زیبای لاهور شاهکار دیگری از معماری مغول است. قرار گیری این دو شاهکار معماری مغول در کنار یکدیگر موجب شد تا هر دو این سازه ها شهرت بیشتری پیدا کرده و میهمان گردشگرانی فراوانی در سراسر جهان شوند.

باغ های شالیمار

این باغ با شکوه یکی دیگر از آثار معماری مغول می باشد که به سفارش شاه جهان در سال ۱۶۴۲ ساخته شده است.
باغ های تقریبا 40 هکتاری با دیوار های بلند به لطف خانواده Mian که تا اوایل دهه ۱۹۶۰ میلادی که ملی شد، از آن مراقبت می کردند سالم مانده است. در سال ۱۹۸۱ میلادی این باغ ها در کنار قلعه لاهور به عنوان میراث جهانی یونسکو به رسمیت شناخته شد. پس از به رسمیت شناخته شدن این اثر  هر ساله بازدید کنندگان فراوانی را به خود اختصاص داد.

مسجد جامع

مسجد جامع، که به عنوان یکی از بهترین نمونه های سبک معماری منحصر به فرد مغول شناخته می شود یکی دیگر از آثار متعددی است که توسط شاه جهان ساخته شد. این مسجد دیدنی در سال ۱۶۵۶ میلادی تکمیل شد و هنوز هم به عنوان بزرگترین مسجد هند شناخته می شود. مسجد جامع با تسلط بر خط افق دهلی قدیم با چهار برج، سه گنبد بزرگ و دو مناره به ارتفاع ۱۳۱ فوت، می تواند پذیرای ۲۵۰۰۰ نفر باشد. بازدید از این سازه برای تمامی کسانی که به هند سفر می کنند می تواند تجربه ای جدید را رقم زند.

با توجه به این سازه آثار معماری ایرانی، هندی و اسلامی را مشاهده خواهید کرد.

مسجد بادشاهی

مسجد بادشاهی که توسط پسر جهان و جانشین او رنگ زیب ساخته شد یکی از بزرگ ترین مساجد جهان بود که در سال ۱۶۷۳ میلادی تکمیل شد. این مسجد در سال ۱۹۸۳ میلادی عنوان بزرگ ترین مسجد جهان را از دست داد. با این حال، همچنان یکی از برترین سازه های ساخته شده با استفاده از معماری مغول می باشد. طراحی خاص و بی نظیر این سازه باعث شده تا هر ساله هجوم گردشگران در این مکان حس شود.

این هفت سازه نام برده که به عنوان اولین و مشهور ترین سازه های ساخته شده با استفاده از معماری مغول در نظر گرفته می شود، تنها چند مورد از هزاران شاهکار مغول ها می باشد. سبک جدید و متمایز این معماری موجب گشت تا در مدت زمانی اندک طرفداران فراوانی را به خود اختصاص داده و در سراسر جهان گسترش یابد.

همان گونه که گفته شده این سبک معماری ترکیبی از معماری اسلامی، ایرانی و هندی بوده است. بنابراین طبیعی است که تعداد شاهکار های معماری مغول در این کشور ها و کشور های مجاور بیشتر از سایر کشور ها دیده شود.

به عنوان یک معمار تازه کار یا فرد علاقه مند به طراحی و معماری مشاهده این سازه ها می تواند تجربه خوبی برای شما باشد. هر کدام از این آثار نام برده با بهره گیری از نکاتی ریز و ظریف ساخته شده است که می تواند در طراحی سازه های جدید مورد استفاده قرار گیرد.

امروزه معماران فراوانی سعی می کنند با ترکیب سبک های مختلف معماری به طراحی و ساخت سازه ای زیبا و عالی بپردازند که نه تنها برای نسل حاضر بلکه برای نسل های آینده نیز به عنوان الگو در نظر گرفته شود.